Πρώτη φορά στο FCUK

είμαι από επαρχία. 29 χρονών 182, μελαχρινός, 75 κιλά, γυμνασμένος και ελάχιστα τριχωτός. Αρκετά εμφανίσιμος. Πρόσφατα βρέθηκα στην Αθήνα για τρεις μέρες και όντας περίεργος τύπος αποφάσισα να επισκεφτώ ένα μέρος για το οποίο διάβασα διάφορα άρθρα και το οποίο είναι μοναδικό στην Ελλάδα. Το άρθρο που μου κίνησε την περιέργεια ήταν σε μια στήλη ενός γκέι περιοδικού με τίτλο “Η μπιμπερόγατα”. Το περιοδικό αυτό ευτυχώς υπάρχει και σε site και έτσι το βρήκα και το διάβασα. Οι περισσότεροι Αθηναίοι σίγουρα θα γνωρίζουν το FCUK που βρίσκεται στο Γκάζι. Πρόκειται όπως διάβασα για ένα μέρος σκοτεινό το οποίο θυμίζει studio από S/M gay τσόντας.

Ήταν η πρώτη μου φορά και ομολογώ ότι είχα αρκετό άγχος για το τι θα συναντήσω. Αν θα έχει ενδιαφέρον το μέρος, αν θα έχει καλό κόσμο και όλες τις απορίες που μπορείτε να φανταστείτε όταν πρόκειται να πάτε κάπου που δεν έχετε ξαναπάει. Παρέα δεν είχα, γιατί είμαι μπάι και κανένας δεν ξέρει για μένα γι' αυτό και άλλη μια φοβία που είχα ήταν αν θα με δει αρκετός κόσμος να μπαίνω στο μαγαζί. Αφού μάζεψα τις απαραίτητες πληροφορίες (διεύθυνση, ωράριο λειτουργίας κτλ) ετοιμάστηκα και ξεκίνησα δειλά δειλά για το FCUK. Είκοσι λεπτά αργότερα στεκόμουν έξω από το μαγαζί. Περίμενα λίγο για να δω αν θα μπει κάποιος μέσα και τελικά σκέφτηκα ότι ήταν λίγο νωρίς. Έφτασα στις 21:30 (το μαγαζί σύμφωνα με τις πληροφορίες που είχα μαζέψει άνοιγε στις 21:00) οπότε σκέφτηκα να πάω στην καφετέρια που βρίσκεται απέναντι. Πήγα και κάθισα στο κατάλληλο σημείο ώστε να έχω οπτική επαφή με την είσοδο του μαγαζιού για να ελέγχω την κίνηση. Ξαφνικά βγήκε κάποιος από το FCUK και μπήκε στην καφετέρια που έκατσα... πήρε έναν καφέ και επέστρεψε και πάλι στο fcuk. Στο μεταξύ ήρθε ο σερβιτόρος (ο οποίος φόραγε μια φόρμα και ήταν μισοκαβλωμένος) για να πάρει την παραγγελία. Ζήτησα ένα φραπέ σκέτο με λίγο γάλα. Μέχρι να φτάσει το φραπέ στο διπλανό τραπεζάκι κάθισε μια παρέα με τρία άτομα. Ο ένας πιο θηλυπρεπής από τον άλλο. Δεν λέω ωραία παιδιά ήταν, και γυμνασμένα σώματα, μοδάτα ντυμένα, αλλά το χέρι κάγκελο. Ξαφνικά περνάει ένα τρένο το οποίο κόρναρε ακριβώς στο σημείο δίπλα από την καφετέρια και στο καπάκι ο ένας από την παρέα βγάζει μια γυναικεία κραυγή – απορώ πως δεν έχασα την ακοή μου. ΕΛΕΟΣ, σκέφτηκα. Μα πού ήρθα. Στο απόλυτο λουγκρέττο. Ξαφνικά βλέπω δύο άτομα να μπαίνουν στο FCUK. Ωραία, σκέφτηκα. Μέχρι να πιω το καφεδάκι μου θα μαζέψει κι άλλο κόσμο. Οπότε συνέχισα να χαζεύω τον κόσμο και σιγά-σιγά απολάμβανα και τον καφέ. Είχε περάσει καμιά ώρα από την στιγμή που έκατσα στην καφετέρια απέναντι από το FCUK. Στο μεταξύ είχε μπει αρκετός κόσμος. Φώναξα τον σερβιτόρο, πλήρωσα, πήρα μια βαθιά ανάσα και ξεκίνησα για την είσοδο του μαγαζιού. Με το που φτάνω στην είσοδο προσπάθησα να σπρώξω την πόρτα αλλά ήταν κλειστή οπότε αναγκάστηκα να χτυπήσω το κουδούνι. (Θεέ μου σκέφτηκα, αν το FCUK λειτουργεί μόνο με μέλη και δεν μου ανοίξουν ή δεν μου επιτρέψουν την είσοδο;) Ξαφνικά η πόρτα ανοίγει και μπαίνω. Διαπίστωσα ότι ο νεαρός που είχε έρθει να πάρει καφέ καθόταν στην είσοδο.
“Γεια σου” μου είπε
“Γεια σου” είπα. “Θα ήθελα να μπω στο μαγαζί.”
“Η είσοδος είναι 10€” μου είπε.
Έδωσα τα 10 € και προχώρησα προς την πόρτα που ήταν πίσω από το ταμείο. Αφού κατάλαβα το λάθος μου και ο νεαρός που ήταν και γλυκούλης (για βουλγαράκι τον έκοψα) μου έδειξε να πάω προς την σωστή πόρτα, πάτησε ένα διακόπτη και άνοιξε η πόρτα εισόδου για τα ενδότερα!

Η καρδιά μου κόντευε να σκάσει από την αγωνία. Ανοίγω την πόρτα και μπαίνω μέσα. Κλείνω την πόρτα και με το που γυρνάω βλέπω έναν παππού γύρω στα 60 να με κοιτάει και να μου χαμογελάει. Σάστισα! Δεν τον είδα να μπαίνει στο μαγαζί οπότε και δεν φανταζόμουν ότι θα έβλεπα κάποιον άλλο πέραν από αυτούς που είδα να μπαίνουν, που οι περισσότεροι ήταν από ωραίοι έως καύλαροι.

Μετά το πρώτο σοκ άρχισα την διερεύνηση του χώρου. Προχώρησα προς τα μέσα και είδα μια δερμάτινη κούνια πολύ γαμάτη. Θα γούσταρα να πηδήξω κάποιον σε αυτή την κούνια σκέφτηκα. Μετά ανέβηκα στα σκαλάκια και είδα ότι στον πάνω όροφο είχε ιδιωτικές καμπίνες όπου μπορούσαν να πηδηχτούν όσοι ήθελαν. Από τον πάνω όροφο μπορούσε κανείς να δει την προβολή της “ταινίας” που παιζόταν στον τοίχο. Οι καύλες χτυπάνε κόκκινο και εγώ συνεχίζω την εξερεύνησή μου....
Προχωρώντας λίγο προς τα δεξιά της σκάλας από την οποία ανέβηκα είδα δύο τύπους σκυφτούς να παίρνουν πίπα από ένα πολύ όμορφο παλικάρι. Σκέφτηκα να κοντέψω με διακριτικό τρόπο και να μπω στην παρέα τους. Μέχρι όμως να το σκεφτώ αυτό μπήκαν και οι τρεις σε ένα δωματιάκι και έτσι τους έχασα.
Κατέβηκα και πάλι στον κάτω όροφο και ανακάλυψα ότι υπήρχε μια είσοδος την οποία δεν είχα προσέξει όταν μπήκα στο μαγαζί. Μπήκα και είδα ότι εκεί υπήρχαν μεγάλα σκοτεινά δωμάτια – φαντάζομαι ότι είναι τα περιβόητα dark rooms του Fcuk των οποίων η φήμη έφτασε μέχρι την επαρχία – και είπα να κάτσω στα σκοτεινά για λίγο.
Κάθισα και περίμενα. Κόσμος πηγαινοερχόταν αλλά επειδή ήταν σκοτεινά δεν μπορούσα να διακρίνω αν μου αρέσει ο άλλος ή όχι. Βγήκα προς τον διάδρομο όπου εκεί μπορούσα να ξεχωρίσω μερικά πράγματα. Μέσα σε 5 λεπτά ο στόχος είχε ανιχνευτεί. Μπαίνει και αυτός στο DR και εγώ από πίσω. Πού να' ναι τώρα, σκέφτηκα. Δεν έβλεπα. Ξαφνικά νιώθω ένα χέρι να μου χαϊδεύει την πούτσα. Στην αρχή τρόμαξα, όμως μετά ανταποκρίθηκα κι εγώ. Κατάλαβα ότι ήταν ο “στόχος” ο οποίος στην συνέχεια άρχισε να με φιλάει και να χαϊδεύει την ψωλή μου. Σιγά σιγά μου άνοιξε το φερμουάρ και η καυλωμένη ψωλάρα μου πετάχτηκε έξω. Έσκυψε και την πήρε στο στόμα του. Ήταν τόσο τέλεια. Έσπρωχνα την ψωλή μου να μπει βαθιά στο στόμα του. Η ατμόσφαιρα ήταν φορτισμένη, οι ψωλομυρωδιές ήταν διάχυτες παντού. Πέντε λεπτά αργότερα σηκώθηκε και άρχισε να με φιλάει στο στόμα. Στη συνέχεια έσπρωξε το κεφάλι μου προς τα κάτω για να του πάρω κι εγώ τσιμπούκι. Δεν αντιστάθηκα. Όταν έσκυψα κατάλαβα ότι η ψωλή του ήταν μεγαλύτερη από την δικιά μου. Ομολογώ ότι ένιωσα λίγο άσχημα γιατί πίστευα ότι τα 19cm μου ήταν αρκετά ικανοποιητικά. Φρόντισα να φτάσει το πουτσοκέφαλό του μέχρι το λαρύγγι μου. Ήθελα να με χύσει στην μάπα αλλά μετά από λίγο με σήκωσε και άρχισε να μου γλύφει την τρυπούλα. Είχα ανοίξει πολύ γρήγορα αν και είχα πολύ καιρό να τον πάρω από πίσω.
Λίγο αργότερα φόρεσε την καπότα και άρχισε σιγά-σιγά εισχωρεί στην σουφρίτσα μου. Στην αρχή πόνεσα αλλά μετά από λίγο δεν καταλάβαινα ΘΕΟ!
Τα πράγματα έγιναν πιο καυλωτικά όταν άρχισε να μιλάει και να ρίχνει σκαμπιλάκια ταυτόχρονα.
Σ' αρέσει αγόρι μου;
Πολύ – απάντησα εγώ
Πάρτον όλο πούστη, θα σε πηδήξω όπως δεν σε έχουν πηδήξει ποτέ ξανά...
Συνέχισε γαμιά μου – του είπα

Για μισή ώρα με ξεκώλιαζε. Μετά του ήρθε να χύσει.

Πού θες να σε χύσω; μου είπε
Στο στόμα. του απάντησα

Έσκυψα και του πήρα τσιμπούκι. Μέσα σε ένα παραλήρημα ηδονής με έχυσε βαθιά στο λαρύγγι.

Σηκώθηκα και προσπάθησα να τραβήξω το παντελόνι μου για να φύγω.
Πού πας; μου είπε
Πάγωσα και δεν είπα τίποτα.
Εμείς οι δύο δεν τελειώσαμε... συνέχισε

Και έσκυψε και τον πήρε στο στόμα του. Μετά από 5 λεπτά ατελείωτης πίπας τον έχυσα κι εγώ στο στόμα.

Σηκώθηκε και με ρώτησε...

Πώς πέρασες;
Τέλεια! απάντησα εγώ
Θες να τα ξαναπούμε; συνέχισε
Αμέ! Του είπα. Και συνέχισα λέγοντάς του να πάμε έξω να ανταλλάξουμε τηλέφωνα.

Με το που βγήκαμε έξω διαπίστωσα ότι ήταν ένας από τους τύπους που καθόταν στην καφετέρια πιο πριν και συγκεκριμένα αυτός που έβγαλε την τσιρίδα όταν πέρασε το τρένο.
Του είπα να περιμένει λίγο να πάω τουαλέτα. Πήγα λοιπόν τουαλέτα και βγήκα μετά από 10 λεπτά. Αυτός δεν ήταν εκεί. Ευτυχώς, σκέφτηκα. Πήγα σιγά-σιγά προς την πόρτα. Έφυγα από το FCUK έχοντας κάνει το καλύτερο γαμήσι της ζωής μου με ένα τύπο τον οποίο αν τον έβλεπα στο φως της ημέρας ούτε που θα σκεφτόμουν να κάνω κάτι περισσότερο μαζί του. Ο τύπος πηδούσε υπέροχα.

Από τότε έχω πάει άλλες 2 φορές στο FCUK και δεν τον έχω συναντήσει. Τελικά έκανα μαλακία που δεν έδωσα το τηλέφωνό μου.